ببری با لهجه مازندرانی

جهان ما بعضی‌ها دنیای کوچکی دارند، دنیای بعضی‌های دیگر هم خیلی بزرگ است. درست مثل قلب. بعضی‌ها آن‌قدر قلب‌شان بزرگ است که همه دنیا در آن جا می‌شود. نمی‌توانند غم دیگران را ببینند و آرام بمانند. اگر گریه کودکی را دیدی و دلت غمگین شد، مطمئن باش تو هم از آنهایی هستی که قلب‌شان دریاست، اقیانوس است، به همه دنیا وصل است.

• آدم بزرگ‌ها گاهی نامهربان می‌شوند. دنیای آدم بزرگ‌ها گاهی سادگی‌اش را از دست می‌دهد. آن وقت است که کارهایی می‌کنند که دل‌های بسیاری غمگین می‌شوند و این روزها دنیا بسیار غمگین است. کودکان زیادی آرام‌شان را از دست داده‌اند(من که قلبم می‌گیرد؛ شما را نمی‌دانم.) دنیا خانه‌ی ماست. توی این شماره برایت بیشتر از همیشه درباره‌ی دنیا گفته‌ام. دنیای کوچکی که حتی ماه زمین هم به ما نزدیک‌تر شده است. حالا سفر به ماه حتی از هزینه‌ی ساخت یک فیلم سینمایی درباره‌ی فضا هم کمتر است!

1. به همین زودی سه ماه از سال تحصیلی گذشت. تا رسیدن به سال نو فقط سه ماه فاصله داریم. بعد هم هنوز چشم به هم نزده نوبت امتحانات آخر سال می‌رسد. شماره قبل برایت نوشته بودم که زندگی دانش‌آموزی با سال‌تحصیلی شروع می‌شود و تا دیر نشده برای امسال برنامه بریز. چه کار کردی؟ برایم نامه بنویس و از خودت بگو.

آیا می‌توانی توی ذهنت، یک گوشه از خاطرت، نگه داری که حتی توی بزرگسالی، حتی توی پیری، سادگی‌ات را از دست ندهی؟ لطفاً همیشه ساده بمان دوست من! سعی کن خیلی خوب و زیاد زندگی کنی و همیشه مهربان بمانی! دوست و دوست‌دار تو عموحمید