چالش هسته‌ای - جلد چهارم

پروندهٔ مذاکرات هسته‌ای ایران، فرازونشیب‌های فراوانی را طی کرده است. پس از روی‌ کار آمدن آقای حسن‌ روحانی، به عنوان رئیس‌جمهور در سال 1392 و سپردن مسئولیت پرونده به آقای محمدجواد ظریف، وزیر خارجه از سال 1392 تا 1400، سه توافق ژنو (سوم آذر 1392)، لوزان (13 فروردین 1394) و توافق مهم برجام (23 تیر 1394) با آمریکا و سایر کشورهای 1+5 انجام شده است.

• در جلد سوم این نوشتار توافق ژنو و بیانیهٔ لوزان مورد بررسی قرار گرفته‌ است و در این نوشتار ان‌شاء‌الله به بررسی تفصیلی توافق برجام، برنامهٔ جامع اقدام مشترک خواهیم پرداخت.

مذاکرات هسته‌ای در زمان آقای حسن روحانی، رئیس‌جمهور وقت، به غرض دستیابی به یک توافق جامع و پایدار از سال 1392 آغاز شد. در این مذاکرات که مسئولیت مذاکرات از شورایعالی ‌امنیت ‌ملی به وزارت خارجه منتقل گشته و به آقای محمدجواد ظریف-وزیروقت خارجه ایران- سپرده شده است، توافق ژنو به‌عنوان مقدمه‌ای برای دستیابی به «گام نهایی» در سوم آذر 1392مورد توافق قرار گرفت. مذاکرات ادامه یافت تا اینکه در 13 فروردین 1394 چهارچوب کلی توافق جامع، ضمن بیانیه‌ای در لوزان سوئیس اعلام گشت و پس از چندماه و در نهایت توافق جامع با عنوان برجام، برنامهٔ جامع اقدام مشترک، در 23 تیر 1394 مورد توافق مذاکره‌کنندگان ایرانی و آمریکا و سایر کشورهای 1+5 قرار گرفته‌ است. در این نوشتار به بررسی تفصیلی آن می‌پردازیم.