اطلاعات بیشتر
قرار است دور هم جمع شویم و لحظات خوشی داشته باشیم. همه بچه‌ها می‌توانند عضو تحریریه بزرگ ما باشند، فقط کافی است دست به کار شوند و یک نامه برای مجله بنویسند. هر شماره از این مجله با مطالب خواندنی درباره دایناسورها، فضا، بدن انسان، زندگی حیوانات، بازی، کاردستی، فیلم و داستان همراه است. مخاطبان عمومی مجله از بچههای سنین 6 تا 12 سال هستند.
کاغذ پاره‌ها لطفاً این چند خط را بزرگ‌ترها بخوانند! سلام! اگر دقت کرده باشید، صفحات مجله بچههای ایران طوری طراحی شده‌اند که بچه‌ها باید جلد مجله را جدا کنند. قرار نیست نگهداری مجله برای بچه‌ها دغدغه درست کند، برعکس! دغدغه ما این است که بچه‌ها فرصتی داشته باشند برای استراحت و لذت. حتی به قیمت رها کردن و گذشتن از این چند صفحه کاغذ بی‌اهمیت! ذهن ما سوگیری دارد و این سوگیری‌ها باعث رفتارهایی می‌شوند که ممکن است آینده‌ی بچه‌ها را تباه کند. شادی و موفقیت بت‌های ذهنی این روزها هستند. تعریف موفقیت برای‌مان مساوی است با جلو زدن و تا آن‌جا پیش می‌رویم که تحت تاثیر آموزه‌های غلط باید حتی از خودمان هم جلو بزنیم. نامش را هم می‌گذاریم: «بهترین خود». بهترین یا بدترین بودن تنها سایه‌هایی از ما هستند و هیچ کسی در مسابقه با سایه‌اش نمی‌تواند برنده باشد. شاید نیاز باشد که درباره موفقیت کمی بیشتر بدانیم و بیاندیشیم. موفقیت یعنی رسیدن به هدف. فقط وقتی در مسابقه شرکت می‌کنید، هدف مشترک و جمعی معنا دارد، در بقیه‌ی حالت‌ها هدف امری شخصی است. هدف شما از حل کردن یک پازل ممکن است کشف تصویر نهایی، تمرکز و فاصله گرفتن از اتفاقات روزمره، لذت یافتن و کنار هم چیدن قطعات یا هر چیز دیگری باشد.
قرار نیست حل کردن پازل مرحله باشد. قرار نیست با عبور از این مرحله خودتان را با سرعت به مرحله بعدی برسانید. قرار نیست بعد از ساختن پازل 10هزار قطعه‌ای منتظر باشید تا پازل 50هزار قطعه‌ای به بازار بیاید و شما با ساختن آن قدرت‌نمایی کنید. وقتی از کودکی که قهرمان شنا شده است، تعریف می‌کنید. وقتی که کودکی، سازی می‌نوازد را تحسین می‌کنید. و ... . ناخودآگاه ذهن کودک خود را درگیر یک سوگیری می‌کنید. به خصوص اگر پیشتر کاری کرده باشید که کودک شما وابسته به تاییدهای شما باشد.
.آن وقت است که آینده کودک را تباه می‌کنید. حالا او می‌خواهد برای رسیدن به تایید شما همان کار را بکند. حتماً از شما می‌خواهد او را به کلاس شنا و موسیقی ببرید. و چه بد است اگر شما در این مرحله، مرتباً شکست‌هایش را به رخ او بکشید! اگر دیدید کودک‌تان برای تمرین کردن اشتیاقی ندارد، بدانید که مشکل از شماست. شما یا فرد موثر دیگری که ذهن کودک را دچار خطای سوگیری کرده است.
کاغذپاره‌ها ارزشی ندارند. چه مدرک تحصیلی باشد و چه پول و چه کتاب و مجله. مدرک تحصیلی اگر گواهی بر توانایی‌های شما نباشد، چه ارزشی دارد؟ آیا شما حاضرید بدن‌تان را به پزشکی بسپارید که از عالی‌ترین دانشگاه دنیا مدرک تحصیلی دارد اما همه‌ی بیماران زیر تیغ جراحی او از دنیا رفته‌اند؟ آیا شما حاضرید پول‌دارترین آدم دنیا باشید اما تمام عمرتان در یک سلول 6متری بدون داشتن هیچ امکان رفاهی و ارتباطی و اختیار تصمیم‌گیری در مورد اموال‌تان طی شود؟ آیا دوست دارید بزرگ‌ترین کتاب خانه دنیا را داشته باشید اما پرده‌ای میان شما و کتاب‌ها باشد و اجازه دست‌زدن به آنها و خواندن‌شان را نداشته باشید؟ داشتن هدف نیست، بهره گرفتن هدف است.
شما در دانشگاه تحصیل می‌کنید که با آموختن جلو بیفتید و نیاز نباشد با آزمودن و خطاکردن مسیر را بیابید، اما قرار نیست به کل از تجربه کردن بی‌نیاز باشید و به همین ترتیب! اجازه بدهید بچه‌ها از زندگی لذت ببرند. لذت بردن لزوماً همراه با شادی نیست. امیدوارم که نظرتان را برایم بنویسید.
دوست و دوست‌دار شما عمو حمید