رفیق بروجردی
رفیق بروجردی
چهرهاش را که دیدم، احساس کردم ایشان را میشناسم. هم در مدرسهٔ آیتالله مجتهدی تهرانی ایشان را دیده بودم و هم در بعضی از مساجدی که قرار بود شر و شوری راه بیندازیم. چهرهاش بور و خاص بود و قد بلندی داشت. گفتم: «من شما را میشناسم، ولی دوستان گفتند میرزا و فکر کردم الان با پیرمردی بازاری روبرو میشوم.» گفت: «نه، بچهها به من میگویند میرزا.» به این ترتیب، من با شهید بروجردی ملاقات کردم و زود با هم آشنا شدیم.
اطلاعات بیشتر
کتاب حاضر خاطرات اکبر براتی است که نامی آشنا در بین نسل مبارزان انقلابی دهۀ 50 و نیروهای وفادار به جمهوری اسلامی در سالهای بعد از انقلاب 57 است. براتی متولد سال 1335 در خیابان ایران است. وی پیش از انقلاب عضو گروه توحیدی صف بود، یکی از 7 گروهی که سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی را تشکیل دادند که چهرۀ اصلی این گروه شهید محمد بروجردی بود. براتی از دوستان نزدیک شهید بروجردی به حساب میآید که در بخشی از کتاب به این موضوع پرداخته شده است. براتی در سال 59 از سازمان مجاهدین کنارهگیری کرد. او که پیش از انقلاب درس طلبگی میخواند، در روزهای اول پیروزی انقلاب به سپاه پیوست که از اعضای اولیۀ تشکیلدهندۀ این نهاد به حساب میآید. او در کنار شهید بروجردی و مصطفی تحیری وظیفۀ حفاظت از امام(ره) را از لحظۀ ورود به کشور در فرودگاه مهرآباد تا روزهای بعد از پیروزی انقلاب در مدرسۀ رفاه بهعهده داشت. وی مربی آموزش نظامی بسیاری از نیروهای انقلاب و از مسئولان اطلاعات سپاه در دهۀ 60 محسوب میشود. اولین مأموریت او در اطلاعات سپاه، قائممقامی اطلاعات سپاه در غرب کشور بود. بعد از آن به بخش التقاط واحد اطلاعات سپاه آمد و به جنگلهای شمال رفت تا با منافقینی که در عمق جنگل در حال اقدامات خرابکارانه بودند، برخورد کند. براتی بعد از پایان مسئولیتش در شمال، جزو مؤسسان قرارگاه رمضان قرار گرفت و بعد از آن مدتی به وزارت اطلاعات و وزارت کشور رفت. او از جمله مسئولان امنیتی است که تحلیلها و خاطرات بسیار شنیدنی از دوران پر فراز و نشیب مسئولیتهای پرشمار خود دارد.