مقدمهای انتقادی بر ارتباطات سیاسی
مقدمه ای انتقادی بر ارتباطات سیاسی
برشی از کتاب: «رسانه‌ها از یک‌سو ابزاری برای ارتباط محسوب می‌شوند که به نفع سیاستمداران به کار گرفته می‌شوند و یا از آنها به نفع سیاستمداران سوء‌استفاده می‌شود و از سوی دیگر محتوا فضا، چشم‌انداز و صحنه‌ای را برای عرضه و به نمایش گذاشتن سیاست‌ها و برنامه‌ها فراهم می‌کند اما رسانه‌ها انگیزه‌های متفاوتی دارند. آنها ممکن است دغدغه افشای اقدامات غیرقانونی و نادرست داشته باشند و بخواهند حقایق را به صاحبان قدرت گوشزد کنند. از دیدگاه برخی دیگر هدف اولیه رسانه‌های اصلی جذب مخاطب است زیرا بدون وجود مخاطب رسانه‌ها نفعی ندارند. اما این مسئله به وضوح این پرسش را برمی‌انگیزد که مخاطب اصلی چه کسی است؟ آیا مخاطب مردم عادی مشتریان روزنامه‌ها و بینندگان تلویزیونی هستند؟ یا اینکه مخاطبان کسانی هستند که آگهی می‌دهند؟ آیا مخاطبان رسانه‌ها سیاستمداران هستند یا صاحبان فعالیت‌های تجاری یا همه موارد یاد شده؟»
اطلاعات بیشتر
هدف هدر ساوینی از نوشتن این کتاب سوال کردن درباره ماهیت جهان پیرامونی ماست و ایجاد بستری برای گفت‌وگو و محاوره درباره روش‌های مختلف برقراری ارتباط و انتقال مفاهیم سیاسی و دانسته‌های ما درباره تمرکز و نحوه توزیع قدرت است. از این جهت می‌توان گفت که «مقدمهای انتقادی بر ارتباطات سیاسی» کتابی به شدت سیاسی است. دکتر هدر ساوینی در این کتاب با ذکر مثال‌های مختلف تصریح می‌کند که برای برقراری ارتباطات سیاسی هزاران راه مختلف وجود دارد. بنابراین می‌توان تصور کرد که هرگاه یک اقدام سیاسی انجام می‌دهیم در واقع در حال برقراری یک ارتباط هستیم. او در اثر حاضر معتقد است، اهمیت حضور رسانه بیشتر از سایر عناصر ارتباطات سیاسی است. «مقدمهای انتقادی بر ارتباطات سیاسی» نشان می‌دهد که چگونه حوزه عمدتاً تجربی ارتباطات سیاسی گسترش یافته است؛ موضوعی که در فصول مختلف این کتاب مورد تاکید قرار خواهد گرفت. اما استدلال اصلی کتاب این است که ما نیاز داریم موضوع سیاست را به تحلیل‌های خود بازگردانیم.